Kim kalkar erkenden keşfetmek için ışığın başladığı anı?
Kim bulur bizi burada dönerken, şaşırmış, atomlar gibi?
Kim, kederle ve yaşla kör olmuş Yakub gibi,
koklar kaybolan oğlunun gömleğini
ve görebilir bir daha?
Kim bırakır kovayı aşağıya ve çeker yukarıya
akıp giden bir peygamberi? Ya da yangına gider Musa gibi
ve neyin yandığını bulur güneşin doğuşunun içindeki?
İsa bir evin içine kaçar düşmanlardan kurtulmaya,
ve bir kapı açar öteki dünyaya.
Süleyman kesip açar bir balığın içini, ve bir altın yüzük vardır orada.
Ömer fırtına gibi girer içeriye öldürmeye peygamberi
ve dışarıya çıkar hayır dualarla.
Fakat sen tatmin olma masallarla, nasıl olduğuyla
başkalarıyla. Aç katlarını
kendi efsanenin, herkes anlasın diye
Kurandaki pasajı, “Biz Açtık Seni.”
Şems’e doğru yürümeye başla. Önce bir ağırlık gelecektir bacaklarına
ve yorgunluk. Sonra gelir hissedişin bir anı
kanatlarının büyüdüğünü, havalandığını.
Mevlana
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder